E ao final tan amigos

Aqui tedes unha viñeta que nos serviu de inspiración para reflexionar, dende un punto de vista cómico, sobre ata onde pode chegar o mal que nos coidamos os nosos montes.

Primeiro Paula Lorenzo contounos o conto de Carapuchiña Vermella e ao lembrar a historia fixemos uns fermosos debuxos de como nos imaxinábamos nos aos persoaxes da historia e o monte onde transcorre.

Despois observamos e limos esta viñeta que serviu para escomezar un intenso debate sobre como se chega a esa situación: incendios, talas indriscriminadas, o lixo que se tira de maneira descontrolada. Houbo queixas moi cheas de razón.

Tamén nos fixamos en como Carapuchiña e o Lobo xa non son inimigos e móstranse moi unidos ante unha desgracia común. Xa non hai bos nin malos!!

Qué vos parece?